Porady

Nazwa zbiorowa na produkty zbożowe to „cerealia”. Wywodzi się ona od imienia rzymskiej bogini urodzaju zbóż. Zboża pochodzą od dzikich gatunków traw o dużych nasionach. Już przed 12 000 lat odkryto, że nasiona te są bogate w energię i substancje odżywcze. Produkty zbożowe wykorzystuje się jako pożywienie od ponad 6000 lat.

Pszenica jest jedną z najstarszych i najważniejszych roślin uprawnych. Uprawia się ją od przeszło 10 000 lat.
Do Szwecji przybyła we wczesnej epoce kamiennej (4200 - 1800 p.n.e.).  Pszenica jest najbardziej urodzajną uprawą i dlatego mąki pszennej używa się najczęściej. Nadaje się ona doskonale do gotowania i pieczenia, ponieważ jej objętość znacznie wzrasta przy fermentacji. Ziarno pszenicy jest bogate w błonnik i korzystnie wpływa na przewód pokarmowy. Inne dziedziny zastosowania dla pszenicy to produkcja kleju, alkoholu, farb i niektórych rodzajów słodyczy.

Żyto pojawiło się w Szwecji przed około 2000 lat. W ciągu minionego tysiąclecia stało się bardziej popularne od pszenicy, głównie za sprawą niższej ceny i łatwości uprawiania. Często mieszano też żyto z wodą i stosowano zamiast drożdży w piekarnictwie. Żyto ma wysoką zawartość błonnika i nadaje się doskonale do pieczenia chleba, który dzięki niemu staje się bardziej soczysty i dłużej przydatny do spożycia. Badania naukowe dowodzą, że żyto może przeciwdziałać występowaniu pewnych schorzeń nowotworowych, chorób serca i naczyń wieńcowych oraz cukrzycy.

Jęczmień. Pierwszą trawą, którą wykorzystywano w Szwecji jako pożywienie, był przypuszczalnie jęczmień i pozostał on dominującym rodzajem zboża aż do średniowiecza. Ta popularność wynikała prawdopodobnie z największej wśród zbóż odporności na niskie temperatury. Obecnie stosowany jest przede wszystkim do produkcji słodu i piwa a także w piekarnictwie. Mniejszych ilości używa się do produkcji kleików, płatków i kaszy. Kasza jęczmienna doskonale wzmacnia smak chleba.

Owies. Uprawę owsa rozpoczęto w Południowej Europie przed około 2000 lat, a więc jest on stosunkowo młodą rośliną uprawną. W Szwecji owies osiągnął szczyt popularności w końcu XIX wieku, kiedy to stanowił około 50% produkcji zbożowej w kraju. Jest on najbogatszym w wartości odżywcze rodzajem zboża, zawierając poza węglowodanami także łatwo przyswajalne proteiny, błonnik, witaminy, sole mineralne oraz ważne substancje śladowe, takie jak cynk i miedź, które potrzebne są organizmowi w bardzo niewielkich ilościach. Pieczywo owsiane jest soczyste i trwałe, podobnie jak wypiekane z mąki żytniej. Wysoka zawartość protein powoduje także poczucie sytości przez dłuższy czas.

Zakwas. Pieczenie chleba z zakwasem jest tradycją znaną od wielu tysiącleci. Zakwas nadaje pieczywu aromat, soczystość, dłuższą trwałość oraz zawartość ważnych soli mineralnych. Ponadto pieczywo takie lepiej się kroi i ma równą, drobną strukturę. Badania naukowe prowadzone w Wyższej Szkole Technicznej w Lundzie wykazały, że poziom cukru we krwi po spożyciu chleba wypiekanego na zakwasie jest znacznie niższy niż po zjedzeniu innych rodzajów pieczywa. Ponadto spożycie kromki chleba wypiekanego na zakwasie opóźnia opróżnianie żołądka, dając przez dłuższy czas poczucie sytości i zmniejszając apetyt pomiędzy posiłkami.

Źródło: Wasa Barilla Poland Sp. z o.o.